Toen Albert Heijn startte met de Moestuintje actie, was mijn eerste gedachte dat ik die ellendige moestuintjes echt niet in mijn keuken op de vensterbank wilde hebben staan. Hoe burgerlijk. Totdat we in 2016 ons huis mèt tuin kochten en in de tuin een heuse inloopkas stond. Hmmm, misschien toch eens een poging wagen.

Proberen kon altijd. Ik had echter echt geen idee over het hoe en wat. Geen groene vingers en nul ervaring met het zaaien van groente. Maar er zat niet voor niets een gebruiksaanwijzing bij. De stap voor stap aanpak zou mij uitkomst bieden.

Collega’s spaarden voor mij mee en uiteindelijk had ik een verzameling aan 70 moestuintjes bestaande uit 20 verschillende groenten, fruit en kruiden staan. Mijn eigen Kaboutermoestuin. De start van mijn moestuin carrière.

We zaten midden in de verbouwing van ons nieuwe huis. Genoeg andere zaken te doen dus. Maar voor dit project maakte ik dagelijks tijd. Twee keer per dag kregen de moestuintjes een paar druppels water, keek ik of ze niet in de tocht stonden, het voldoende warm voor ze was en nog steeds genoeg daglicht was.

WOW

Toen het eerste groen uit de grond verscheen, overkwam me een gevoel van euforie. Dat WOW gevoel waar ik eerder al eens een post over schreef. Geloof me; niets is leuker dan zo’n piepklein plantje boven de aarde uit zien komen!

Iedere dag stond ik bij 70 plantjes met mijn meetlint ernaast. Als de planten in het moestuintje van Albert Heijn eenmaal beginnen met groeien moeten ze verpot worden om de wortels ruimte te geven, aldus de bijgeleverde gebruiksaanwijzing. Sommige mochten verpot worden bij een hoogte van 3 cm en andere weer bij 4 cm naar een potformaat tussen 20 en 30 cm.

Via familie en vrienden regelde ik 40 potten, de Kringloopwinkel bood uitkomst voor de laatste 10. Meer dan genoeg dacht ik. Ik achtte de kans namelijk groot dat niet alles zou overleven. Misschien toch net iets te veel water of te weinig, waardoor ze vervolgens geel en dor of lang en slap worden, en het op een gegeven moment van pure ellende opgeven.

De eerste fase doorstaan

Mijn goede zorg resulteerde er echter in dat ik nog geen week later via Marktplaats nog 12 potten en de laatste 8 bij Groenrijk heb bijgekocht omdat ik uiteindelijk toch 70 potten in verschillende formaten nodig bleek te hebben. Wonderbaarlijk genoeg (of misschien eigenlijk ook wel niet) hebben ze allemaal de eerste fase doorstaan.

Eén kamer in huis werd door mij ingericht als tuinhuis waar ik zakken potgrond, gieters met water en zo’n 35 potten had staan. Want ondanks dat we een inloopkas hadden, pasten daar natuurlijk nooit 70 potten in en het was in februari/ maart nog te koud om mijn zaailingen buiten te zetten.  

De verbouwing was nog in volle gang, maar aan meehelpen kwam ik natuurlijk niet meer toe.

Alle plantjes bleven de hele zomer in een pot staan en er kwamen zowaar vruchten aan. De tomaatjes werden ook nog rood. Ik denk beginnersgeluk.

En dan het kunnen oogsten

Na maanden van goede zorg, consistent dagelijks aandacht geven en tijd vrij maken ondanks een druk schema en zeker ook andere zaken die om aandacht riepen, was ik enorm blij toen ik mijn eerste oogst binnen haalde. Vol trots poste ik de foto’s op Instagram. Ontzettend blij dat mijn inspanningen hun vruchten (letterlijk en figuurlijk) hadden afgeworpen.

Een jaar later ben ik begonnen met de aanleg van een heuse moestuin waarin ik sindsdien groenten, kruiden en fruit kweek. Lekker buiten zijn en bezig zijn tussen de planten. Even niet denken aan de dagelijkse dingen. Dit is mijn manier van ontspannen, heerlijk!

In de jaren die volgden, heb ik steeds meer kennis opgedaan over het natuurlijk (zonder pesticiden) moestuinieren. Via internet, blogs en soms ook gewoon experimenteren. Met respect voor de natuur, de grond en de insecten, maar wel met een mooie opbrengst.

Ik had dusdanige opbrengsten dat ik familie en buren kon voorzien van eigen gekweekte groenten en fruit en dat wat over is maak ik in, geef ik cadeau of verkoop ik.

Een moestuin is te vergelijken met een bedrijf

De moestuin heeft mij heel wat lessen geleerd, waarin ik overeenkomsten zie met de opbouw van een bedrijf.

Een moestuin vraagt geduld, passie, doorzettingsvermogen en durf tot uitproberen net als bij het starten van je eigen bedrijf. Ook een bedrijf opbouwen gebeurt niet van de ene op de andere dag. Het is geen kwestie van inschrijven bij de kvk en je bedrijf staat. Nee, ook bij het opbouwen van een succesvol bedrijf gaat het stap voor stap, iedere dag komen opdagen, tijd en aandacht geven, meten en bijsturen. Eerst zaaien, dan pas oogsten.

Informatie verzamelen, kennis en ervaring opdoen, bijleren. Ook dat hoort allemaal bij het opbouwen van een bedrijf.

Ook heb ik bij mijn moestuin dezelfde groeifases ontdekt als bij mijn eigen bedrijf: pioniersfase, groeifase, professionaliseringsfase, flow fase waarbij een goede voedingsbodem natuurlijk van essentieel belang is.

De moestuin bracht mij naar buiten, ik ontdekte de liefde voor eigen gekweekte groenten en fruit, lekker in de tuin met mijn handen in de aarde. Voor mij is het weg van de hectiek, bezig zijn in mijn groene bubbel, meditatief en opgaan in de natuur …. Mijn stressvrije zone.

En dat laatste hoort ook bij een bedrijf. Als je een bedrijf start, dan doe je dat meestal vanuit passie. Je wilt iedere dag datgene kunnen doen waar je blij van wordt, daar waar je in je bubbel komt, liefst ook je stressvrije zone. Een plek waar je dagelijks graag te vinden bent en wat je met alle liefde tijd en aandacht geeft.

Ik kan zeggen dat Adequaat Advies voor mij die plek is.